Jedenastoletni chłopiec został przyjęty do Kliniki w trybie ostro-dyżurowym z powodu bólów brzucha trwających od około tygodnia zlokalizowanych w nadbrzuszu po stronie lewej. Towarzyszyły im okresowe wymioty 1–2 razy na dobę. Przy przyjęciu chłopiec był w stanie ogólnym średnim, cierpiący. W badaniu przedmiotowym zwracała uwagę bolesność uciskowa w nadbrzuszu po stronie lewej. W badaniach dodatkowych niskie wskaźniki stanu zapalnego. W wykonanym USG jamy brzusznej stwierdzono w sąsiedztwie przedniej ściany żołądka trzy okrągłe, dobrze odgraniczone zmiany, bez cech przekrwienia, o średnicy około 17 mm, wypełnione gęstą treścią. W wykonanej gastroskopii na krzywiźnie większej żołądka uwidoczniono trzy polipowate twory o średnicy około 10 mm, 3 mm, 3 mm; miękkie i podatne na ucisk, o niezmienionej błonie śluzowej (zdjęcie 1).
Zdjęcie 1. Obraz endoskopowy krzywizny większej żołądka: trzy polipowate twory o średnicy około 10 mm, 3 mm, 3 mm pokryte prawidłową błoną śluzową.
TK jamy brzusznej potwierdziła obecność w ścianie żołądka w linii krzywizny większej torbielowatych zmian o średnicy do 17 mm, bez cech łączności ze światłem żołądka odpowiadających zdwojeniu. Ponadto z nieprawidłowości stwierdzono dwie żyły nerkowe w nerce lewej, z których dolna przebiega zaaortalnie oraz dodatkową śledzionę. W związku z potwierdzeniem wady wrodzonej żołądka chłopiec został przekazany do Kliniki Chirurgii. Badanie histopatologiczne usuniętych torbieli potwierdziło rozpoznanie zdwojenia żołądka.
Zdwojenie przewodu pokarmowego jest wadą wrodzoną występującą z częstością 1:35 000. Może umiejscowić się w obrębie każdej części przewodu pokarmowego, najczęściej (45%) dotyczy jelita cienkiego. Zdwojenie może mieć formę torbielowatą lub cylindryczną; zawsze ma typową dla przewodu pokarmowego trójwarstwową budowę ściany, chociaż nabłonek może mieć charakter ekotopowy, z czym wiążą się również objawy prezentowane przez pacjentów. Typowe jest wspólne unaczynienie zdwojenia oraz towarzyszącego fragmentu przewodu pokarmowego.
Zdwojenie żołądka stanowi 2–8% zdwojeń przewodu pokarmowego. Częściej występuje u płci żeńskiej. Najczęściej ma postać okrągłych lub owalnych torbieli nie komunikujących się ze światłem żołądka i lokalizuje się wzdłuż krzywizny większej, w okolicy przedodźwiernikowej. Do najczęstszych objawów należą nudności, wymioty, bóle brzucha oraz objawy wynikające z ucisku na sąsiadujące narządy. Takie położenie może też objawiać się częściową lub całkowitą przemijającą niedrożnością odźwiernika. Błona śluzowa torbieli ma budowę charakterystyczną dla błony śluzowej żołądka. Przetrwanie zdwojenia żołądka do wieku dorosłego jest uważane za czynnik ryzyka rozwoju raka gruczołowego w jego ścianie, a ryzyko to rośnie z wiekiem. W diagnostyce stosowane są metody radiologiczne (USG, TK) i endoskopowe. Leczenie polega na radykalnym usunięciu zdwojenia. Rokowanie jest bardzo dobre.
Klinika Gastroenterologii i Żywienia Dzieci WUM: Aleksandra Banaszkiewicz